SEVGİ İLİM İMAM RIZA

Sevgilim doğduğun gün bir rüzgar çıkageldi
Ve kokunu bıraktı ’Bismillah’ nidasıyla
Kimdir? Diye soruldu; gökler çığlıkageldi
Dedi: İmam Rıza’dır, elinde şifasıyla

Sevgilimin dili gürz, tebessümü kalkandır
Kim lütfuna el açsa, şifa verir ellere
Ceddi Murteza gibi; Peygamber’den bir kandır
Bu yüzden rahmet olur Horasani çöllere

Sevgilim doğduğun gün selama durdu sema
Arş titredi sürurdan gökyüzü parçalandı
Meshinle görür oldu gözü görmeyen âmâ
Sensiz geçen o anlar; Rabb’im ne zor zamandı

Sevgilimin yüzünde ilham bulurken güller
O semaya el açıp; Rahman’ı arıyordu
Onun zikr-i şahıyla ötüşürken bülbüller
Allah, Allah diyerek Hakk’a yalvarıyordu

Sevgilim doğduğun gün ar eyledi kandiller
O nasıl şavkımaktı, o ne kutlu bir nurdu
Her mü’minin gönlünde kurulmuşken mahfiller
Oradan yankılanan seda değil billurdu

Sevgilimin penahı, kuşatınca ervahı
Asuman’ın gözyaşı tenimden boşanıyor
Her katrede daha da istiyorken Allah’ı
Onun yanında huzur yeniden yaşanıyor

Sevgilim doğduğun gün, günlerin şahikası
Günlerin en zirveye, yaslanmış bir resmidir
Seraser Kevser kokan, Cennet’in mehlikası
Bilirim ki sevgilim bir peygamber cismidir

Sevgilimin doğuşu âlemin doğuşudur
Çünkü ol timsal olur, güneşe ve yıldıza
Sevgilimin doğuşu kederi boğuşudur
Kapındayım kabul et, medet Ey! İmam Rıza..

#EhedAymaz #BıyıklıŞair
26.08.15
19.17