Dizlerimde derman yok, umutlarımsa bitik
Güzel söz de söylesem diyorlar değil etik
Madem ki yüreğinde olmuşum garip, yitik
Bu gönül sayfasını artık kapatıyorum

Çaresiz kalıverip dizimi dövmektense
Gerçeklerden kaçınıp riyayı övmektense
Öfkelere yenilip yıllara sövmektense
Bu gönül sayfasını artık kapatıyorum

Aaaahh !!! üstad ahh !!! Bazı şiirler vardır daha başlarken çarpar insanı , bitmesini beklemez , anlamanızı beklemez, içinize işleyiverir bir anda... o ilk mısraları okuduğunuz an anlarsınız bitince size neler yapıcağını ama yine de dinlersiniz , dinlersiniz ,dinlersiniz...Kaç kez okuduğunuzu dinlediğinizi unutur,dalarsınız maziye... kadife eldiven içindeki demir yumruktur bu şiriniz.... Dahası nasıl açıklanır ki; hangi ruh hali , nasıl bir kırgınlık ,ne kadar büyük bir sevgi, bunu bir insana ne yaptırmış olabilir ki? Gönül rahatlığıyla "kötü alışkanlar" listesine artı bir yazabilirsiniz ve tabii `seslendirme` şiir'i içime işleten ses ( sayın yıldırım ) ( çok yaşa sen ) yüreğin gam çekmesin...

Bugün doğum günüm üstad,öylesine bir mahalle çay bahçesin de,ılgın bir esintinin sarhoşluğun da,bir çınar ağacının gölgesinde kanıma karıştı bu güzel şiiriniz... Dört dakika boyunca kalbime zerkedilmiştir... şimdilerde yüzlerce insanın gelip geçtiği o meydanda çay bahçesindeki çınar ağacı o zamanlarda tenha bir bankın bekçisiydi suskun ve kederliydi.... halbuki yıllardır oradaydı, üstelik tescilliydi, şiirı ile birlikte o ân da bir daha tescillendi... ne zaman ki çınar kurur, damarlarından çekilir usare, bu şiir' de hükmünü ancak o zaman yitirir.... nazarımda en makbul doğum günü hediyesidir... Yüreğiniz gam çekmesin hiç...

hafif bir de rüzgar mı esiyordu ne? Kapıl git hüznün rüzgarına hüzünlü peri...

Ne deyim üstad,derin bir iç çekiştir aşk ama bulamazsa gönül umduğunu kapatmak gerek,bitmesi gerek...Bazen kapatmak gerek gönül kapısını,en doğrusu da bu olsa gerek... Yüreğimi şiirinizin kıyılarına bıraktım....saygılarımla üstad saygılarımla.....peri