Yine güneş doğdu güne, gözlerimde sen.
Ne olurdu bir kez bana ’Gözlerim’ desen?
Gözler anlatır ya hani insan aşkını,
Ne güzel bir aşk yaşardı; gözlerim ve sen.

Gözlerin ki gökyüzünün saflığına denk,
Lakin aşk, gülüş kadar saf değildi pek.
Son sözünü söyleyip de terk-i diyar ederken,
Bekleyeceğim dedim; gün doğana dek!

Sen günün doğmasını güneşin doğuşu sandın
Benim günümün doğumu, senin gözünde saklı.
Sakladın, çıkarmadın. Gün görmedim sayende.
Gözlerine aşık olan şu kalbime hak mı?

Hakkın yolu birdir. Gelmez misin ey yâr?
Bende sana zimmetli aşk dolu bir kalp var.
Çık gel ordan. İhanet etme emetinetine.
Sıcaklığa hasret kalan şu elleri sen sar.

Sana papatya topladım. Gelmez misin?
Aşığına bir tebessüm vermez misin?
Feda ettim ömrümü. Çok görme ne olursun.
Bir papatya kadar da sevmez misin?


Semih Aşcı
26.07.2014 / İstanbul