4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1754
Okunma
Bu bağ, bu səbətin, bu arıların
Nə vaxtdan məskəni, yurd yeri olub?
Neçə xatirəyə məkan bu bağda
Neçə yol bu səbət boşalıb, dolub?
Canını qoymağa yer gəzir yenə
Neçənci küləkdir üstündən əsən?
Dartılıb kəmər tək belini sıxan
Barını kim belə hörüb görəsən?
Hər gələn özüylə xatirə payın
Yığıb yığışdırıb aparıb bəlkə?!
Qalıb ağı deyir külək diliylə
Bu bağın dərdi var özündən yekə.
Ürəyim uçunur yaşıllıq deyə
Laylam, rahatlığım bir odur ancaq.
Ruhuma sığala təbiət gəzib
Görməyə bir parça gümandı bu bağ.
Götürüb gəlmişəm çəkdiklərimi,
Yüküm bu dünyanın qəmi olsa da.
Gələndən-gedənə hey fırlanırıq
Arı səbətində, mən bu dünyada.
5.0
100% (5)