Güneşi rengarenk çizen bendim
Sarışın güneşi!
Gökkuşağı sadece yeşil de olsa olurdu,
Anneme saklardım çoğu renkleri

Çöp insanlarım vardı elleri çiçekli
Yüzleri gülümseyen
Afrikalı bir çocuk kadar çelimsiz,
Afrikasız çocuklar kadar mutlu

Açtıran bendim bir papatyayı çöl ortasında
Sarı sıcakta, bir başına...
Topraktan ve bahardan habersiz
Ve yaz kış bacası tüten evlerim vardı
Küçük bahçesinde su kuyusu eksik olmayan

Karanfiller yetiştirdim sayfalar dolusu
Güvercinler uçurdum yaprak yaprak
Büyük dağlar kurtların olsun,
Küçük dağlar boyadım sıra sıra...

Bir akarsu, ortadan ikiye böldü bir kasabayı her defasında
Bir köprü kurardım akarsuyun tam ortasında
Çocuklar geçerdi, kuzular
Bir çoban bazen,
Gülümseyen bir ihtiyar...

Ben de geçtim o köprüyü zamanla
Ellerimle çizdiğim köprüyü.
Rengarenk güneşlerim, mutlu çöp insanlarım,
İyice hallarım,
Çocukluğumun yüzü suyu hatırlarım
Hatıralarım
Umutlarım,dualarım...
Geçemedi
Geçer sandım
Geçmedi!
Ellerimle çizdiğim köprü
Çocukluğumu öteki yakasına gömdü!

Ali Güçtaş