şair ettiğin adam
şiirle veda edecek elbet
ve ilkinden bam başka olacak

ki bedbaht bir son olsada bu
terk edilişe terk ediyorum demek sadece
acılarımı ısmarlayıp rüzgarlarla
çektiğin her nefese

seneleri lanetlercesine bekleyişlere
bitti demenin vakti
senin aşk oluşunun
artık son piyesi

nasıl mutlu biten bir aşk yoksa
bu da öyle mutluluk yok asla
bu sebepten vefasız duygularının hepsine
acımı tatmasını ümit ederim

ve tıpkı ben gibi yitip gidişin
sadece aşk ile olsun
aşk ne imiş en azından bu sonla
yok saydığım gönlünde yer bulsun

gözyaşlarının doğurduğu dualarla
uyku denen kabus kavminin
sana sunduğu saatleri yaşa
ve anla ettiğinin kıymetini

deryaların matem rüzgarında
ayın beyaz dalgası ile
düşlere dalıp dalıp
hüzün döken koylara vardığın an

aşk ne imiş devran ne imiş
gönlüne sorup dururken
fikrinin lal kesilişi ile
vefasızlığın ne imiş anla

her zerrene işli olacak o acı ile
tekrar tekrar süzül aşk içine
aynı acıya uyanıp durduğunda
anla halimi ve gör halini

umarım yaşarsın bunların hepsini
umarım sen dahi anlarsın
aşkın o en acı takviminde ki
hasret denen illeti