Körelmedim, köreltildim
Suçlamadım, yargılandım
Tenezzül dahi etmedim yalana
Ne varsa gücümün yetmediği
Toparladım dağınık kalbimi
El verdim en içten duygularla,
Çoktan geçtim kendimden
Geçemediğim onca insana rağmen.

Kanıksadım olmazın olurunu
Sorgulamadım bir kez dahi
Yanlış mı doğru mu…
Bilindik bir benim
Bilip bilmediğin var olan tüm yetim.
Körelmişim bir kez
Erişilmez benliğim…

Yine bildiğini okuyor cümle âlem
Ola ki tökezlesen
Şafak vaktidir dualar dilden dökülen.
Umarsız bir o kadar yalnız
Fütursuz belki de yerli yersiz.
Islandım sağanakta
Kol kanat gerdim kime inandımsa.

İstifledim ne var ne yoksa
Bir yanda adımı çağıran hayaletler
Bir yanda anlamsız sorular
İçten içe yankı bulan.
Ne yoksunluk ne de mahkûmiyet
Olsa olsa bir dirhem huzur
Bir de kırık düşler.
Hayra alamet şu gördüğüm rüya
Uzun ve seyrelmiş bir yol
Çepeçevre sarılı muğlâk yarınlarla…