Uzaklaşıyorum kendimden ,ağır adımlarla
Her adım da yok oluyor tüm sizin gördüğünüz ben
Uzaklaşıyorum kendimden, kini nefreti,üzüntüyü, endişeyi.
Diğer tüm olumsuz yanlarımdan
Hafifliyorum her bir adım da ve hızlanıyor adımlarım
Uzaklaşıyorum sizin tanıdığınız benden
Koşuyorum işte o an , bir ışık beliriyor uzaktan
Alıyor beni koynuna, özgürleşiyorum o anda
Bir kuş kanadın da buluyorum kendimi
Ben miyim yoksa o kanatların sahibi
Koşar adımların yerini alıyor o kanatlar
Hem yürür , hem uçar gibi.
Ben, ben değilim artık
Seneler önce bir bumerang gibi fırlattığım benliğimi
Hayatın sayfalarına, geri dönüyor o yıllara
İlk defa dünyaya gelir gibiyim , acıyor canım
Dönmek istemiyor gibi, ama bumerang hep geri döner
İşte bilmediği anlamadığı bu
Saatin tik takların da ve gün doğum batışların da kaldı artık
Anıların ve geçmişin tozlu sayfaların da
İlk nefes alışımda ki gibi yanıyor ciğerlerim feryat ediyor
Fakat başka bir coşkuyla, karışıyor damarlarımda alev oluyor
İlk adımımı attığım gibi mutluyum kanatlarımla
Uçuyorum artık güzellikler diyarına
İlk anne deyişim geliyor aklıma
Söylüyorum aynı coşkuyla, hayatın melodisini onunla
Akıyorum artık hayatla , ne set var ne engel bıraktım kendimi ona
Birden bir ses geliyor kulağıma, dönüp bakıyorum arkama
Karanlıkta bir karaltı olmuş, sizin tanıdığınız ben
Bırakmak zor geliyor beni ,gülümseyerek teşekkür ediyorum ona
Öğrenmem gerekenleri , öğrenirken eşlik ettiği için bana
Şimdi uçuyorum ,her bir adım da kendime sizin tanımadığınız benliğime
Şaşkınım biraz belki de alışkın olmadığım benliğime yakınlaştıkça
Özgürüm hayatım da hiç olmadığınca
Gülümsüyorum sizin tanıdığınız benliğimi geride bırakıp kendime vardıkça
Her şey akıp gidiyor artık zaman yok mekan yok
Kendi benliğimin içinden doğan ben,alıyor koynuna en derininden
Bir elveda derken eski sizin tanıdığınız benliğime,merhaba diyorum kendimden doğan ilk halime