Ah şu kadınlar…
Neden vazgeçer kaçar sevdasından hep kadınlar
Kaçarak uzaklaşmayı seçen kadınlar
Neden ilk fırtınada sığınacak liman arar şu kadınlar
Merakımdan başladı bütün yolculuklar
Okudum yazdım çizdim gezdim dolaştım
Yok yok yoktu işte
Bir tane kadın şair yoktu ki sevdasında yaşlanan
Kalplerinde uyurken başka adamlar
Uyuyordu başka adamların kollarında kadınlar
Sonra yolculuklarım bitmedi
Merakımdan başladı şu mavi
Ararken mutsuz bir tek kadın şair
Yolculuğumun kapısı maviye aralandı
Ve böylece
Yağmurlu bir gecede maviye yolculuk başladı
Mavide rastladığım yine mutsuz şair yalnız adamlardı
Kirli sakalları ak saçları şişkin göz torbaları sigara yoldaşları
Ve hüzünlü derin sonsuz maviye aralanan gözleri vardı adamların
Adamlar konuştu ben dinledim
Ne kadınlar ne kadınlar bağrı yanık adamlar tanıdım
Dinledikçe susmayı susarak konuşmayı ilk kez onlardan tattım
Ve ne adamlar tanıdım ne kadınlarda tutsak
Ve ne kadınlar tanıdım başka kollarda aşka yasak
Mavide olan yolculuğum hiç bitmedi ve bitecek gibi değildi
Mavide yolculuk yaparken yolumu kaybettim
Ararken mutsuz sevdasında yaşlanan tek bir mutsuz kadın şair
Elimde kalansa mavide rastladığım
Sevdasında yaşlanan yalnız mutsuzluğuyla mutlu şair adamlardı