Bu gece yanıma Filistinli bir çocuğun ruhu indi beni yaz dedi
Rotamı yüreğine çevirdim
Kanlı bir ölüm öptü dizeleri
Ve tükenen binlerce kelebeğin ölümünü izledi ruhum
Kelebekler ölür mü?



Ben hiç şair olmadım ki
Ucu yanık kelimelerim de
Çünkü! Bir gece vakti ölümü içti bedenim
Ruhum Azrail’in gözlerinden dökülen
Birkaç damla gözyaşı ile yıkandı bedenim



Ben hiç şair olmadım ki
Nasıl olayım sen söyle
Kanla yazılan tarihimde ölümü gördü gözlerim
Elinden çalınan bir hayat
Umudum celladım’da ölüm oldu



Siz hiç annenizin ölümünü içtiniz mi gözlerinden
Ben gözlerinde ölüm
Ölümün gözlerinde
Yanan bir tutam kirpiğim



Bu gece yanıma Filistinli bir çocuğun ruhu indi beni yaz dedi
Rotamı yüreğine çevirdim
Kanlı bir ölüm öptü dizeleri
Ve tükenen binlerce kelebeğin ölümünü izledi ruhum
Kelebekler ölür mü
Ben bir bombanın ucunda ölen Filistin’im zamansız



Ben hiç şair olmadım ki
Boyalı kalemlerimde
Kan ve ölümün renginden başka renkte bilmiyorum
Ve şimdi bir şairin yanına uğradım
Yaz dedim vakitsiz ölümümü
Sessizliğin binlerce kelebeğin ölümüdür
Ben özgürlüğü çalınan kelebeğim




Sahi !Siz hiç annenizin ölümünü içtiniz mi gözlerinden







mahmudiye düzkaya