Kör topal yürüyor yalnızlığım

İçimden durgun sular akıyor
suluyor kavrulmuş tarlaları
kabarıp taşmanın habercisi

içimdeki dağlar heybetli
köyler yaz vurgunu
başaklar yanık yanık
kavruk
nefesimle suluyorum
ve bu gün bayram

ağzımda yalnızlık tadı
evirip çevirdiğim
bir badem şekeri tadında umuda dair
felek her vurduğunda tokadı
daha güçlü kalkıyorum
ayaktayım

vakta ki capcanlı dipdiriyim
siz bakmayın bana hayalperestin biriyim
güçlüleri oynuyorum

halklar kaderlerine razı uykularındayken
güzel rüyalar görüyorlar miskin bir dünyanın yer yatağında
hadi kalkın diyorum köyde bayram var

gözleri çapaklı bir yetimse dünyasında
yepyeni gıcır gıcır bir potin sevdasında
ama dar geliyor

heyhaat dükkânlar da kapalı
çocuk bayramlara sevdalı

ana baba
yorgun bir ömrü sürdürmek telâşında
sabah ola hayır ola

içimdeki sular kaynıyor
dağlar yerle bir
unufak

tozlar yürüyor kentlere
her yer toz duman
ve yarıya iniyor içimin bayrakları

ne kaleler ne burçlar arınmıyor karanlığın isinden
ben yine de mutluymuşum gibisinden
bayramları oynuyorum
onca yangın arasında
simsiyah bir yalnızlıkda

Yüksel Nimet Apel


30/Ağustos/2012/Perşembe/Bodrum