O şuh bakışları;
Hani şu “Çiçekçi kadın,”
Sarita Montiel vari kalpler yakan açıkça,
Kalem nakışlı kaşları olan yosma
Hani var ya !...

Dahası baş eğip, bel kıran,
Ve sonra saçlarını aniden arkaya fırlatan,
Hayranlarını “Oleyyy ! “ diye inletip bağırtan
Çılgın alkışları yürek sancılarına bir melhem gibi saran
Hani var ya, şu hep aldatan ?...

Yani sen,
Oldum olası kendi yarattığı hayatla savaşan kadın
Madem ki yüreğin bu kadar yangın;
Ey !..Sen !...
Gölgesinin dahi alevleriyle raks edecek kadar çılgın ve şaşkın !…

Dudakların, gözlerin, fiziğin
Yetmiyormuş gibi üstelik de,
Kavurtan ellerinle kastanyet feryatlısın !
Tüm bu ruh hallerini sen hangi geçmişinden çaldın ?
Neden demişler sana”Ölüm tenli cinayet kadın !...”

Goya’nın "Çıplak Kadın"modelinden esinti araklamışsın
Gördüm ki,
O etli dudaklarına şuh imzanı kan rengiyle boyamışsın
Yoksa gerçekten hep cinayet mi noktalanır senin yangının
Ve bir ateş çemberi içinde raks eder gibi,
Sana bakan aç göz bebeklerinin
Seni süzen bu kan dudaklı hallerini,
Neden hayranlarının üstlerine salmaktasın ?...

Zaten sana aç biilaç bakan o mahrum yürekleri,
Neden “Oleyyy !” naralarınla hoplatıp durmaktasın ?
Madem ki çok acıklıydı eski hayatın
Öyleyse sen,
Neden ölüm tenli cinayet kadınsın ?!...

Bilirim bu tür yaşanmışlıkları, biraz da olsun bilinir
Dar ve ölüm kılıklı taş soluklu sokaklardan kolaylıkla elde edilir
Bu tür kötürüm adreslere saklanırmış sahipsiz acılar önceden
Dışı muhabbet ve neşe dolu olurmuş tamamen
Ama iç dünyası bütün bütüne kangren !...

Ve o küf kokulu sokaklarda her gününü aynı yaşayan
Ölüm tenli diğer cinayet kılıklı kadınlar gibi
Sıcaklar da dahi çıkar uğruna ateş tenini soğuk tene sürten
Öylesi tenlere bakıp bakıp,
Ruhuna şehvetin şöhretlisini doldurmaya heves eden
Ve…Ve işte o efsane kadın sen…

Ve daima ve yine sen;
Aynı zehirle ölmek için nasıl bir hayat çaldın ?
Çıldırasıya Dolce vita bir yaşam arzun yüzünden
Ne kadar bir seven aldattın ?
Yoksa sen de mi henüz erken yaştayken hep yek’ler attın ?...

Yok muydu yüreğin de daha az ölümsüz bir çare,
Fiziğinin ve ruhunnun cazibesi harcanmadan çok önce
Biçilmedi mi sana arzu duyulan kalplerden bir değer
Dahası illa ki de şu son günler,
Vakit varken dünya saadetinin ellerinden artık tutuver...

Her başlangıcın bir sonu vardır bugün yada yarın
Kaçırırsan mutluluk trenini zamanından önce söner ruhsarın
Bu gidişle ömrüne bile meydan okuyamayacaktır o gençlik çağın
Öksürtmek midir yoksa hayatını kanlı kanlı maksadın?
Sen !...Ey !...Ölüm tenli cinayet kadın !...


( Devam edecek…)

İ.Hakkı Gürcanok