Kalbimin şehri de
Kabul etmedi,beni artık
Veda ediyorum,içimdeki bene
Yalnızlar için çok büyük bu şehir
Saklıyorum gözlerinde yaşları da silerek
Kanayan yaralarıma
Ortak edemedim seni,
Kaderim çok mu geldim sana
Yolun uğramaz bana
Dinlediğim şarkılar da
Gözümden akıyor yaş diye
Yazdığım şiirler de, anlatmıyor ,beni
Toplayamadığım kalbimde
Şarkılara sığındım,hüzünlüydü hepsi
Beni anlatıyordu, sanki
Silemediğim gözlerimden yaşlar dı

Kanadı kırık bir kuş gibiydim
Uçup gitmek,alabildiğince uzaklara
Neden bu kadar yorgunum,bilmiyorum
Silemediğim geçmişimi,
İzi kalırken,kaç mevsim geçti,
Yaşayamadığım bilmem

Kalbime hüzün bağladım
Nisan yağmurlarında yıkandı hislerim
Nehir gözlerinde dönüşü olmayan yolda
Gözlerine sığındım

Ruhumda sevgim,
Ömrümde deniz gibiydin
Şehrim,aşkınla sana yenildim
Engin dalgalara bıraktım kendimi
Denizin mavi sularında okşasın duygularımı
Denizler mi hırçın,yoksa ben mi yorgunum

Kelimeler anlatamıyor
İçimdeki çektiğim acıları
Kendimi bulamadığım yerden
Kendimden mi ,kaçmak istiyorum,
Yoksa geçmişimden mi
Kabullendim sanki herşeyi
Kaderime razı oldum
İçimdeki infilakın fitilini çektim
Kendimi yok etmek istiyorum
Kırık bir aynaya bakmak gibiydi
Giden hep haklıdır ya,kendince
Bir nedeni vardır kaçışların,bilmediği
Acılar mıdır,dindirmez hiçbirşeyi

Hayata bağlayan bu şehirde
Zaman kavramını yitirdi,
Keşkeler varken kalbimde
Dönmeye çalıştım olmadı
Bulamadım kalbimi bıraktığım yerde
Yüzleştim kendimle
Savaştım sevgimle
Kalbimi hiçe saydım
Yitik hayatın kırıntılarını da alarak
gidiyorum,kalanlarımla
Terkediyorum
Yalnızlığımın kanatlarına sığınarak
Hüzünle veda ediyorum,sensiz....


Çerkez Kızı
16.07.2014