gecenin kanayan rengine inat
cıvıldaşır seherin kuşları
incir ağacı yetişmez buralarda
ağıdımız bozkırın tezenesine emanet
ama az kaldı umuda

Gecenin son demleri dupduru
ses uykuda
kendi acılarımızdan yontularımız
süsler tapınaklarımızı
hangi vara sahibiz
hiçlikten öte
idrake az kaldı

az kaldı göğün suyunu bırakmasına
az kaldı bunca papatyanın gülmesine
toprak tastamam
yağmurun altında gözlerimin yüzme hayali
börtü böceğin tebessümü
yavruların cennet kokularını yayması

az kaldı gönlümüzün sombaharı yudumlamasına
öyle canlı bir hava ki rüzgar yormuyor bulutları

susamışım baharın cömertliğine
az kaldı heyecanlı kuşların neşesine
susamışım tabiatın mırıltısına

en güzeli kalkıp
seherin kuşlarının sözlerini
bestelemeli yalnızlığımın üstüne

murat canbolat


Not: Şiirimi güne taşıyan değerli site görevlilerine ve yorumlarıyla destek olan saygıdeğer site sakinlerine teşekkür ederim. Saygılarımla...