Hani hep “deliiii” dersin ya gerçekten ben deliyim…
Kendi kalabalığımda yalnızım
Kafam dolu, ruhum yorgun loş sokağına misafirim
Hava zifiri karanlık
Sanki karanlık gecede bir çift göz üzerimde
Bıraktım yüreğimi sana
Ama senden de çok uzaklardayım
Üstümden kilitledim kapıları
Ardından beynimi sürgüledim
Ya sabır diledim
“Çok şey biliyon” derdin ya
Seni bu kadar sevmemin dışında
Ne çok şey biliyor muşum meğer
Oysa ben deliyim…

Renkler ve zevkler tartışılmasa da bir önemi yok benim için
//Sonumun başladığı yerden
Başlangıçlarımın son bulduğu yere gidiyorum//
Gözyaşlarım dinmedi hiç, yağmurları sevemedim
Romantik gelmez bana yağan yağmur
Ben sevda sağanaklarını bilirim
Karanlık dünyamda güneşim doğmaz hiç
Dünyam tersine döner
Gecelerim karanlıktır ay dedem hiç çıkmaz ortaya
Gün doğusudur esen rüzgârlarım
Kadehimden taşan hüzünlerime
Umutlarımı meze yapar sarhoş olurum
Yaşamak buysa ben deliyim

“Merak etme ben iyiyim
Sadece biraz deliyim” dedim sana ithaf şiirimde
Yokluğunda geçerim aynanın karşısına kendimle konuşurum
Bazen kendimle alay eder kendi kendime gülerim
Duvarları yumruklar düşüncelerimle kavga ederim
İçim daralır atarım kendimi dışarı
Çıkmaz sokaklarında kendimi ararım
Ararken loş sokağında kaybettiğim benliğimi
Senli sensiz olmayacak hayaller kurarım
Ve sen yoksun
Suya düşerim hayallerimle beraber
Güya ben deliyim…

Duygularımı açığa vursam da sansür yanı başımda
Adı olur “yasak aşk”
Hiç timsah gözyaşım olmadı
Ama ipler inceldiği yerden ha koptu ha kopacak
Küçücük bakışın aklımı başımdan alır
Hep seni özler hasretinle sevdanın en yoğun halini yaşarım
Ve işte o an
Her şeyi dağıtmak gelir içimden
Yapamam
Kendime gücüm yeter, dağıtırım kendimi
Öyle ya ben deliyim…

Saatler her gece sensizliği gösterirken
İkiye bölerim geceleri, bir parçası gece yarısıdır
Diğerinin adı da yüreğimin öbür yarısı
Ve beklerim şafağın atmasını
Penceremi açar, geldiğin yönün havasını çekerim içime
Sensiz yeni bir gün başlamıştır adına hayat derler
Yalan koyarım hayatın adını.
İşte bu yüzden
Ben her zaman yüreğinde ünlem
Beyninde soru işareti oldum.
Tabi ben de kabul ettim
Ben deliyim…

Mutlulukları hep uzaktan seyrederken
Cebimde kelimeler biriktirdim
Bir bir birleştirip sana dair umutlarımı yazmak için
Kuramadım öznesi sen ve ben olan mutluluk cümlelerini
Hep gözlerim kapıya odaklanır kulağım kapı zilindedir.
Hayal kırıklığına uğradığım saatlerde paramparça olur
Kendimi yalnızlığın koynunda bulurum.
Ne hikmetse ben deliyim…

Yüreğine girilmez tabelası koymuşsun,
Kendimi içine atacak yer bulamam,
//Anlatamam derdimi, anlamayana az gelirim, anlayana çok!
Ne yarınlar bir şey bekler benden,
Ne de ben bir şey beklerim yarınlardan//
Çünkü ben deliyim…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
01.06.2014

Şiirime nefesi ile can veren Mehmet Fikret ÜNALAN ağabeyime teşekkür ederim…

//Ercan İntaş şiirinden esinlenerek uyarlanmıştır//