Şimdi düşünüyorum da kafam karma karışık
Gerçekten imkânsız mısın benim için
Kafam soru işaretleri ile dolu ben de cevap bulamıyorum
Benim misin? Değil misin?
Engelleri sen koyuyorsun sevgine sahip çıkmıyorsun
Korkar oldum artık hayal kurmaya umut etmeye
Sanki aşılmaz mesafeler var arada…

Dudaklarından öpsem, dokunsam tenine
Mutlaka bir eksik kalıyor dokunamıyorum yüreğine
Seninle sensiz olmak kalbimi yakıyor
Sensiz yaşamak korkutuyor çok büyük acı veriyor
Sensizliğin ertesinde miyim seninle yaşamak varken
Yaşananların izleri var içimde
Belki de yaşayamadıklarımın burukluğu yüreğimde
İşte seni biraz mahcup biraz korkak da olsa
Çaresizliğime anlattım…

Sevgime yalnızlığımı da ilave edip
Biraz da sana olan kırgınlığımı nasıl katık ettiğimi gözyaşlarıma
Ama biliyorum oradasın!
Her şeye rağmen varsın hissediyorum
Yüreğimde yaşatıyorum
Çünkü
En çok ben sevdim…
Anla işte vazgeçilmiyor
Sahip çıkamadın sevgimize
Unutma ne olur, canımdan çok sevildiğini bil
Adımı hiç söylemesen de
“Napıyon” demeni sevdiğim kadar seni seviyorum…

Sen aşkımızın, kavuşmanın imkânsız olduğunu söyledikçe
Ben inatla bir adım daha geleceğim
Sana geldiğim gün sonum ölüm olsa da
Yeniden doğacağım yaşama inat
Tekrar seni sevmek için.
Sen korkma!
Bu iki kişilik masalın sonunda ölen olacaksa ben öleceğim
Ölüm en çok bana yakışır
Çünkü
En çok ben sevdim…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
22.05.2014

Eşsiz yorumu ile şiirime can katan sevgili Ufuk ÇINAR kardeşime teşekkür ederim…