0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
688
Okunma
Beyaz bir çarşaf gibi yürek,
Kimin kirlettiğini öğrenemeyecek.
Solmuş yapraklar gibi sevmek,
İhtimalleri düşünürken dinmeyecek.
Filizler gibi her şey zamanla büyüyecek,
Öfkeyi, yarayı da beraberinde getirecek,
Duran vagonlara benzeyen bir çift göz,
Bu son durağı, kim bilir nasıl terkedecek ?
Çayın demini almış havası,
Sigaranın kırılmış tablası,
Gönlün hiç görülmeyen mayası,
İşte bugün kayboluyor...
Ahmet Yalçın Aşcı
5.0
100% (3)
