Yanan bedenler,
Hasrete uzanan eller,
Aşkla titreyen gül dudaklar,
Bu işveli davetkâr bakışlar,
Sende varken;
Seni bir kere…
Gül dudağından öpsem ne çıkar?.

Umutlar bir bir tükenmeden,
Aydınlığıma karanlık çökmeden
Odamın ışıkları sönmeden,
Gönlümden Anka kuşu göçmeden,
Sevdiğim söyle;
Seni bir kere…
Gül dudağından öpsem ne çıkar?.

Yaradan yaratmış senin gibi güzeli,
Sevgi değil midir aşkın temeli,
Seviyorsak birbirimizi,
Aşk birleştirirsin artık ikimizi
Sende yaklaş şimdi;
Seni bir kere…
Gül dudağından öpsem ne çıkar?.

Seviyorum desen dağları kazırım.
Seninle her çileyi çekmeye razıyım.
Bir kere seviyorum de ölmeye hazırım.
Bu aşk oyununa ben nazırım.
Durma öyleyse çekinme;
Seni bir kere…
Gül dudağından öpsem ne çıkar?.

Yağmurlar pınarları,
Pınarlar dereleri,
Dereler ırmakları,
Irmaklar deryaları,
Dudaklar ise âşıkları besler.
Haydi çekinme sende;
Seni bir kere…
Gül dudağından öpsem ne çıkar?.

02.07.2014
Ömer Sabri Kurşun 14:30 – İZMİR (2)