Nerede duygusuzluk..! hangi kelimenin içine gizlenmiş, ödemesi mahşere kalan vurdum duymazlıklar. Kim kaldırmış başını yerden suskun bir serzenişin...
Yaptığın olmuyor bazen bilesin şaire...
Yürek ikilemini anlatan kalbin kalem yordamıyla dillendiriyorsa herşeyi tabi ki, ola ki, oysa ki, illa ki saçları uzayan sen olacaksın.. Ve maalesef hep burnu uzayanlar olacak bir yerlerde.. Oysa yüzüne baktığımda her hattını deli gibi severcesine aldanıyor insan, yalan yakışmıyor der gibi.
Satır aralarında rastladım, son kez dileyeceğim demişssin, kaçıncı son kez onu sormak gerek kalbine... Son yok dilek dilemek pahasız olduğu sürece...
Öyle ki söyleyemediğin cümlelerin var hala, intihar eden takvim yaprakların... Senin hep sadece bir anı gösteren bir de saatin vardır ben çok iyi bilirim.
-Gökyüzü hep karanlık bilesin, aydınlık uğramaz bu yakaya.
Kelimeler anlatsa da ayrılığı, gitmek yalan olandır...
O mu ? ayrılmış varlığından, yokluk bırakılmış kuş bakışı itirazlarına. Sen yine de bir şiir daha yaz..
Sarhoşluğun bugünden çok olsun vuslata değin..
Hasretin her andan az.

-O dudağında eskiden kalma türküye söyle, acıtmasın insanın kalbini...

Her mısra için, her an için...
Simit susamsız, ben sensiz olamam dedirten bu şiirin için...
Teşekkürlerimle
Tebriklerimle
Saygılarımla
İsmail Yılmaz