2
Yorum
5
Beğeni
4,8
Puan
964
Okunma
garip sabahların
sessiz gök mavileriyiz
zamanın bir yerinde
titriyor içimizdeki hasretin göz çukurları
vakit
kendi anlamında utangaç ilerlerken
güneş sanki kızılın gölgesinde
kaldırım karanfili
umursamıyor tedbirsiz kapanan perdelerini
ben şaşkınım
sensizim
gölgeler adayacağım kalp duvarlarıma
bütün aşk izleri bilir ki
çözülse gün mavileri
devrilir uzaklığın telaşları
oysa ben
bir renk kırığıyım hayatın can damarlarında
bilesin ki
seni her yudumda özlerken
sabahın terini sildim
ve durdu zaman
çekildi bulut aralarına ruhumun çıkmaz sokakları
....
5.0
75% (6)
4.0
25% (2)
Cevap Yaz