(Sevgili dost Murat Şahin’e)


Ben bilirim şimdi de...

Ellerinde sevda yanıklarından küller olacağını,
Yağmurlara eşlik edip türküler çalacağını,
Ve
Usulca çekilip Boztepe’nin kuytuluğuna
Şiirler yazacağını bilir miydi annen?

Bu denli duygular yüklenip sırtına,
Çığlıklarını sözlere dökeceğini,
Dans edeceğini kelimelerle,
Ve
Birilerinin seni böylesine beğeneceğini
Bilebilir miydi annen?

Ne tövbeler bozsan da,
Asi yanınla haykırsan da isyanını,
Üzüm buğusunda kaybolacağını duygularının,
Ve
Krizantem çiçeklerini sulayacağını her gün
Hissedebilir miydi annen?

Dünyaya geldiğinde her çocuk gibi ağlamadın mı?
Ve,
Yıllar geçmesine rağmen,
Duygularından ıslanmaz mı yanakların?

İyi ki doğmuşsun,
Şiirlere hayat verişin sürsün hep,
Yıllar çalmasın çocukluğunun neşesini,
Ve,
Tamamlansın artık yarım yanın…

Şairdin şair kal…
Maviliklere boğulsun
Ve
“Keşke”siz olsun yarınların…