Kimi sevsem o ölüyor
Sevmesem, ölüyorum…

Bebek, ellerinden sımsıkı tuttu adamın
Sıcak işledi içinde derin bir yerlere
Soğukluktan donmuştu ya merhameti
Sıcak neydi, ne değildi bilemedi…

Garip bir ölüm korkusu kapladı adamın içini
Yüreğinde bir şeyler filizlendi..
Hani yıllar önce sevmemeye yemin etmişti ya
Gözlerini kapayıverdi…
Sesi dinlemedi…

Sımsıkı tutuyordu bebek ellerini,
Sevmek nasıl bir şeydi ki?
Öpse nasıl öpülür, sevse nasıl sevilirdi?
Kurtarmak istedi önce ellerini.
Çek dedi içindeki ses, çekemedi…

Ilık ılık terlemeye başladı adam
Kırk yedi yılın öfkesi silindi gitti
Sövdü ilkin sevgisizliğine
Düşündü de…
Kara olan kederi miydi, kaderi mi
Ne bilebildi ne diyebildi…

Ağlamaya başladı bebek birden
Ürktü adam, okşadı bebeği
Etrafına bakındı sonra kucakladı
Merhametsiz yüreğine ilk kez bir yürek değdi
Kaderi değişti adamın
Bulduğu bebeği evlat edindi…

İşte o günden sonra sevmeyi öğrendi.
Demedi artık kimi sevsem ölüyor diye…
Sevmese o ölecekti…