26
Yorum
43
Beğeni
5,0
Puan
3060
Okunma

Vefâlı kadının
Memleket saklıdır gülüşünde
Her mekânda
Kocaman güler
Lâvântâ kokulu
Giritli kadınlar
Acısını gizler
Hep bahardır
Tuvalinde sakladığı mevsimler
Çizdiği resimlerde siyah renk olmaz
Bu yüzden
Gönül evinde
Eksik kalmış mısraları tamamlarken
Unutur zamanı
Aldırmaz etrafındaki insanlara
Hep diktir başı
Gecenin tenhalığında
Okur memleket şiirlerini
Mahalle dinler
Çocuktur bir yanı
Dağılınca gecenin saçları
Düşler dünyasına daldırır ellerini
Yıldızları ekler uçlarına
Sessiz bir dua ile devam eder yoluna
Sabırla işe koyulur
Nakış gibi işler cümleleri
Bazen elif gibi dik yazar
Bazen dağınık bırakır
Yolculuğa çıkacakmış gibi
Demler sabahın ayazında elemi
Karıştırır kalan renkleri
Yeşili maviye düğümler
Deniz kenarına iner
Dalgalara bırakır yüreğinin sesini
Islanan kanatlarını çırpmaya çalışan serçelere takılınca gözleri
Buruk bir tebessüm kaplar yüzünü
Dalar gider anılara
Yağmurun kirpiklerine vuruşuyla irkilir
Suskun yüreği dile gelir
Kaderine yazdığı türküyü söyler sessizce
Bakışları İzmir sevdalım
Deniz Derya Giritli
Gönül sesime, nefesinle ortak olan can dost, can arkadaşım Nurefşan ’ a sonsuz
teşekkürlerimle.
5.0
100% (40)