2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1296
Okunma
Her gece gurbet
Rıhtımda (kimse)siz/cik(ler)
Ve yalnızca sevgilinin silüeti
Karanlık,
Uzak şehrin titrek ışıkları
Yakamoz, ben
Ve rüya müsveddelerim.
Her gece limanlar aşıyorum,
Gönlümde sevgilinin ruhunun silüetiyle
Gecenin tam ortası
Okyanus çok insafsız
Gece de,
Zaman da…
Ve’l çile:
Sevgili,
Uzak şehrin titrek ışıklı evlerinden birinde.
Zaman insafta -şimdilik-
Yol aldım epey
Mekân: “Sabır Limanı”
Çok müşfik –kişiye özel-
Buna hazır değilim/ama
Sabırdan telkin: illaki ve’s-sabr
Yol bu!
Gözleyene uzar da uzar
Bekleyene gaddar mı gaddar
Gece bu!/ ki geceden gece doğar,
Gözleyen/sen, gözlenen/sen bir;
Bekleyen/sen, beklenen/sen iki…
Okyanus ve gece iyi iki kardeş…
Bir de zaman –şimdilik-
Yer: “Cesaret Limanı”
Liman no: iki saat: o da iki…
Limandan telkin: Mecnunsan cesursun.
Okyanus ve gece
Her dem katil adayı iyi kardeşler…
Şehirler aşıyorum,
Sevgilinin ruhunun silüetiyle.
Şimdi istirahat vakti
Mekân: “Hüzün Limanı” –biraz yağmalanmış da olsa-
Liman no: üç…
Hüzünden sevgiliye çağrı : -belki de bir ilk-
Nazlı sevgili, tek ki gülümse/sen!
Ve gülümsemen ruhunun da silüetine aksetse…
Ha okyanus
Ha gece
İkisi de firak ve işkence…
Rüyadan gemilerle geceye açılıyorum
Okyanuslar aşarak…
Yer: “Gece Limanı”
Liman no: dört… Saat: o da…
Geceden ve okyanustan tehdit:
Geceden okyanus,
Okyanustan gece doğar.
Varmak…
Yolculuğun kanatlarında
Ha kavuşmak
Ha yolculuk
Sefer sevgiliyeyse
Umuttan gemilerle yoldayım
Liman no: beş
Mekân: “Şafak Limanı”
Şafaktan nazlı bir dağ esintisi
Ve kulağıma munis bir fısıltı:
Zafer senin!
Kadir Soydan
5.0
100% (2)