Ayrılık vakti geldi zaman çıktı kınından
Son sitemi sürelim Çakallardan bu şehre
Bir daha geçer miyim sevdiğim yakınından
Yarım kalan sevdayı atalım yeşil nehre
Semaver dumanında ellerimiz birleşsin
Uçup gitsin beraber bulutlara yerleşsin.

Hani neydi kavlimiz buluşacaktık her yıl
Ömrümüz olacak mı bilemem ki bir daha
Geleceği görmeye söyle yeter mi akıl
Mevsimleri geçelim erer miyiz sabaha?
Yaşarsın gözlerimiz eserken serin rüzgâr
Umudumuz ölmesin bedenler ölse ne var?

Karşımızda Harşena nasıl da göz süzüyor
Sanki diyor ki bize; sonsuza yaşarsınız.
Bilmiyor ki halimiz bizi nasıl üzüyor
“Devam” diyor “korkmayın! Çok engel aşarsınız.”
Altında mı kalalım geçip giden günlerin
Nefesiyle soluruz yapılan düğünlerin.

Aşkımız yaşayacak geçse bile yaşımız
Her sokağın başında ya Üçler ya Şamlar’da
Irmağın debisini arttırsa gözyaşımız
Şarkımız söylenecek serseri akşamlarda.
Ay bizi alkışlayıp yıldızdan taç takacak
Samanyolu bir hazla gökyüzünde akacak.

Belki son buluşmamız veda edelim artık
Bu tepeden tüm şehre busemizi kondurup
Vuslatın sicimini elimizle koparttık
İşleyelim bu anı sevgimizi dondurup.
Yasak aşkın cürmünü çekeriz kıyamette
Bir ihtimal an gelir kavuşuruz cennette.