Telefon çaldı uzun uzun
Kaldırdı adam ahizeyi heyecanla
Arayan karısıdır İstanbul’dan,
Ondan iki yaş büyük karısı, teyze kızı Nâlân.

Hâl hatır bekledi önce adam,
En azından bir ‘merhaba”
Çiçeklerini sordu kadın, suladın mı çiçekleri?
Arka balkondakileri sakın unutma!
Gösterdiğim kadar su vereceksin!
Haftada iki gün, pazartesi ve cuma.
Az verirsen kururlar,
Fazla verirsen alimallah çürürler
Bir de konuşacaksın çiçeklerle,
Hem de kibar bir dille
Yoksa ölürler…

Bunlar çiçektir,
Ne anlar konuşmaktan demeyeceksin,
Çiçekler, kendilerine uzanan elin niyetini hemen bilirler.

Kadın, kuşlarını sordu sonra
Nasılmış Nazlıcık, canı sıkılmıyormuş ya
Onunla da yarenlik et,
Hayvancık depresyona girmesin!
Yoksa baytar baytar gezdirmek gerekir, bilesin...

Tamam, dedi adam, olur, peki
Nazlıcık depresyona girmesin,
Çiçekler solmasın tabi…

03/07/2014 İsmail GÜÇTAŞ