Ben büyüdüm artık anne,
Yaşım kırkı çoktan geçti
Artık, ebemkuşağından renk tutan
Çamurdan at,araba, tabanca yapan
Kavga etmeyi beceremeyen
Küçük oğlun değilim ben
Kaç kavgaya karıştım ister istemez
Dünyanın kaç bucak olduğunu ezberlettiler…
Acının her halini hiç acımadan
Hayat okulunda yaşayarak öğrettiler…

Ben büyüdüm artık anne
İki çocuğum var benim de
Biri, adını verdiğim kızım, gözümün aydınlığı
Diğeri, benim yerime bağrına oğlum diye basmak istediğin
Ben büyüdüm artık anne,


Gece yarılarına kadar pencere önlerinde
Olur olmaz endişelerle
Kendini harap edip, yollarımı bekleme.
Üstüm açılır, üşürüm gece diye düşünme
İnsanın yeter ki içi üşümesin
Başını yastığa huzur içinde koy
Ve ilk defa rahat uyu kendin için…

Bilirim, sen çok tedirgin uyursun
Duyarsın en ufak bir tıkırtıyı
Ellerinle beslediğin , kediler, güvercinler
Hep hayalini kurduğun cennet yurdundan
Sana muştu getirsinler…

09/07/2017 İsmail GÜÇTAŞ