Geçenlerde birkaç arkadaşla
Hem de koştura koştura
Umreye gider gibi hâşâ kimimiz,
Öyle büyük bir iştahla
Ziyaret ettik Sumela Manastırı’nı …


Aracımız kıvrılarak tırmanırken Maçka’yı
Arkadaşlardan birine
Hatırlatmak zorunda kalıyorum yine
Sumela’nın Sürmene’de olmadığını…

Dilime zaman zaman maniler dolanıyor
Karadeniz misali gözlerim bulanıyor

“Araç yolu bitince
Başladık yürümeye
Allah’ın Sümelası
Soy-sopun yürümeye”

“Zigana’nın yolları
Hem virajlı, hem dardır
Habu dağın başına
Bu yapıyı yapanın
Aklından zoru vardır”

Manastırın içerisinde
Fresklerin üzerinde
Resim kabiliyetini sınamak serbest
Bin yıllık duvarlara
“Ah ulan Meryem ana
Kızı vermiyorlar bana
Yakarım şu İstanbul’u
Şampiyonluk kupasi
Gelmezse Trabzon’a"
Kabilinden yazılar yazmak serbest
Fotoğraf çekmek serbest
Fakat her ne hikmetse flaş patlatmak yasak…

Ardımızda bırakırken Sümela’yı
Arkadaşın devam ediyordu hâlâ
O yapıyı o dağa kondurana kalayı.

İsmail GÜÇTAŞ