Babama Yazamadığım Şiir (15.06.2014)
.
Sekseniki yılı;
Mart ayında soğuk bir Pazar günü,
sabahın erken saatleri .
Her şey normal.
Annem çamaşır yıkıyor.
Ben ise oyun oynuyorum.
Sen , "Ben gidiyorum " dedin.
"Nereye " dedi annem.
"Isim var " dedin.
"Fikriyi de götür, işim çok " dedi annem.
"Kalsin evde , Benim ne olacağım belli degil."
dedin ve gittin.
.
Mart ayında soğuk bir Pazar günü.
Öğlen vakti.
Herşey normal.
Annem çamaşır yıkıyor.
Ben ise oyun oynuyorum.
Kapı çaldı.
Annem açtı kapıyı.
Iki abim kapıda duruyordu.
"Anne, babam nerde ? "
diye sordu büyük abim.
"Dışarı çıktı " dedi annem.
"Gelmen gerekiyor " dedi abim.
Annemi aldılar ve gittiler.
.
Mart ayında soğuk bir Pazar günü
Akşam vakti.
Hiç bir şey normal değil.
Annem ağlıyor, ben ağlıyorum.
Eş dost ağlıyor .
Dünya yıkılıyor sanki.
"Oğlum ; baban öldü , bir daha gelmeyecek " diyor annem.
.
Ölüm;
Kabullenmesi imkansiz acı gerçekle yüzyüzeyim.
8 yaşımda yetim kalmanın garibanlığı üzerime binmiş.
Ölüm gerçeği , 8 yaşımda hayatıma sahip oluyor ;
ve bir taraftan da yeni bir hayat sunuyor bana.
Biliyor muydun baba ?
Ölüme gittigini biliyor muydun ?
Onun için mi almadın beni yanına?
Sen ve ölüm,
Bana sensiz yeni bir hayatı sundunuz.
Hayatımdaki ilk ve en önemli dönüm noktasını yaşıyorum.
Trenler itici geliyor artık bana.
Her tren gördüğümde içim ürperiyor.
Niye seni bulmuştu boyle bir ölüm ?
Yıllardır bulamadım bu sorunun cevabını.
Yaradanın hikmetinden sual olunmaz dedik hep.
Kadere razı geldik.
Hayat devam etti.
Sensiz bir hayatı yaşıyorum 32 senedir.
Hic tanıyamadım seni.
Hep başkalarının anlattiklarıyla bildim seni.
Tek avuntum ;
bunca yıldır ,
onca insandan,
senin hakkında tek bir kötü soz duymama
Saf ve temiz yüreğin anlatıldı hep bana.
Evden son çıktığın gün haricinde hiç anım yok seninle ilgili.
Ne yazayım ki senin hakkında.
Kimileri ; sağ ya da ölü , babasıyla ilgili birşeyler karalarken , hep özendim onlara.
Benim , senin hakkinda yazabilecegim tek bir cümlem dahi yok.
Bir şiir bile yazamadım sana baba.
Siyah beyaz bir fotoğraf, ve bir iki cümlelik anıdan baska bir şey yok ben de kalan.
Ve bir de , 32 yildir üzerimde taşıdığım yetimlik sıfatı.
Siluetini bile hatırlayamıyorum.
Seni özlemek nasil birşey , onu bile bilmiyorum.
.
Yine bir Babalar Günü geldi babacığım.
Ben yine mahsun , içim yine buruk.
Bir kez dahi , Babalar Gününü kutlayamamanın verdiği hüzün yanimda.
Bir tek tesellim var.
Bir gün ben de yanina geleceğim ,
bulunduğun yerde kutlayacağım Babalar Gününü.
O güne kadar Hoşçakal Babacığım....