Karanlıkta mum ışığı, tünellerden geçiyoruz,
Çiğnemeden yutan dedim anlamadı gülüyordu.
Sınır çizdik içimize, özümüzden kaçıyoruz,
Bizi burda tutan dedim sallamadı gülüyordu.

Her zerresi emanettir, yarınlara kalsın diye,
Neden suskun bu bedenler, bu durgunluk nasıl niye?
Böyle gaflet görülmedi, aslı bozuk tutmaz maya,
Miras koydu atan dedim dinlemedi gülüyordu.

Sana başka dost mu gerek, şimdi sarıl kardeşine,
Ne zamandır güvenirsin, yaban elin kalleşine,
Felakette birleşirsen, durma sakın düş peşine,
Bir bütünüz batan dedim tınlamadı gülüyordu.

Sınır koptu, direk döndü, evde yanan ışık söndü,
Tarih yalan, talan büyük, sema bitmiş kara gündü,
Cilalanmış, parlatılmış, anlamadım nasıl ündü,
Beş parasız satan dedim söyletmedi gülüyordu.

İmar yükü kaldırılmış, parsellere bölmüş beyler,
Kıvır kıvır göbek atar, arkasından türkü söyler,
Kaşı çatık biri çıksa, hışım yüklü döner paylar,
Hani nerde vatan dedim ünlemedi gülüyordu.

Nasıl olsa bulur bekle, komşulara gelen vurgun,
Alevlerle süslenerek süngülerle başlar sorgun,
Bu gidişle iflah etmez, lanet okur bize bir gün,
Şehit olup yatan dedim yana döndü gülüyordu.