"Değişmedi hedefi batının ve çarlığın," Bu yıl okuduğum en anlamlı en güzel şiirdi. Şair günü, günceli yakalayan ve bunu ifade edebilendir. Kendi adıma bu yılın şiiri seçiyorum. Muhteşemdi. Haklısınız; varsın havada uçsun, kopsun bacaklar kollar. Canımızı vatanımız, milletimiz, bayrağımız için vermeyeceksek ne için yaşayacağız. Bizi hep Batı patentli demokrasi, sözde barış, insan hakları gibi kelimelerle uyuşturuyorlar. Oysa bizim her konuda daha anlamlı kavram ve değerlerimiz var. Unuttuk ve unuttukça zayıfladık, güç kaybettik. Şimdi Balistik ve Güdümlü füzeler yapamadığımız için her şeyi görmezden gelmek ve kabullenmek zorunda kalıyoruz. Çünkü bizi uyuşturdu, tembelleştirdiler. Son 10-15 yıldan beri bu durum değişmeye başladı ancak halen güdümlü füze üretemedik. Nükleer silahımız zaten yok. Bütün bunlar elimizi kolumuzu bağlıyor. Fakat artık yapmalıyız ve Allah'ın "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انْفِرُوا جَمِيعًا-Ey iman edenler! Tedbirinizi alın, bölük bölük savaşa çıkın veya topluca savaşa çıkın." Doğrusu savaşmayan ve savaş kazanmayan hiçbir şey kazanamaz. Siyasi ve ekonomik zaferler cephe zaferleriyle desteklenmedikçe bir işlevi olmaz, olamaz. Musul'un fethi ile başlayarak İslam coğrafyasında yeniden güven ve birliği tesis etmeye, Devlet-i Aliye'yi yeniden canlandırmaya başlayabiliriz.
Allah kerimdir, inşallah milletimiz her türlü bela ve musibetten kurtulur, eski ihtişamlı günlerine yeniden kavuşur.