18
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1708
Okunma
malum olsun tüm aşıklara..
bir divane durmuş kapınızda..
divana açsınlar iğne deliği kadar bir yer..
zerreleştim, çok yer tutmaz bedenim artık bu dünyada..
direneyim mi usanmışlıklara
bir dönüp bak bu ben miyim
tebessümlere deli gibi bakan
baş edemeyen, sürgünlerle
yunus’u dinlerken feryat eden
ya bu ben miyim
canımdan can alırken hala canımsın diyen..
malum olsun yıldızlara
ve sana
her kayandan dilediğimdin
bilemezdim gönlümün en çekilmezi
her duamda hicran olacak yokluğun hayatımda
oy leyli
can havliyle ediyorum bu sitemleri
alıp götürüyorsun ya canımı candan
hangi baharı bekleyeyim ekmek için çiçek
adını sen koyamadığım kaç bebek gülüşleri
damlayacak gamzelerden
sen yokken
hangi yarınsa senden gayrı yaşayabileceğim
diren diyorsun..
hangi güvercinler cesaret eder adınsız maviliklere uçmaya
yitirme umutları diyorsun
ve son mektubunda
benden hala büyütmemi istiyorsun
süt kokulu düşlerimi,
sensizlikte, nefessizken
usandım boyun bükmekten hayaline
ne yöne baksam sana çarpmaktan korkuyorum
çek al bu başıma saldığın
yokluğuna çıldırmış baykuşları
imkansız ihtimaller çiçeğim
bir sende açıyor
bütün İmran_i çiçeklerim
yoruldum gözlerimi bağlamaktan
paramparça edilmiş kimliğim
korlandıkça içimdeki bu ateş
sensiz varsın demirlere vurulsun bedenim
hangi yörüngede tek kişilik hayat var
söyler misin a canım
o hiç batmasın diye çivilettiğimiz güneş
yüzyıllara inat başka bir parlaklıkla serilecek gökyüzüne
s e n g e l d i ğ i n d e..
AzzE