z/amansız bir rüzgardı
alev alev yanan saçlarını dağıtan
içimdeki kor ateşi küle çeviren

verdiğin son bir nefesti yüzüme hapsolan
son bir gülümsemendi göğüme saplı hançer
ve gözlerinden süzülen
son bir damla yaştı girdaplarında boğulduğum


çığlıklarımın yankısında
zaman durdu

kanatlarının gölgesinde
sustu şehir
sustu gökyüzü
ve beyaz ilk defa sana hiç yakışmadı


oysa
deniz yosunu gözlerindi içimdeki derinlik
melez tenindi tenime nakşettiğim
kilit üstüne kilit vurduğum dudaklarındı nefesim
cennet sandığım gülümsemendi huzur bulduğum

ki bu senin suçun değildi yar
benim vurgunluğum


şimdi
yollarına düştüğüm her coğrafya bana
ben yaşama dar gelirken
önüm arkam kızılca kıyametken
sensiz aldığım her nefesi ihanet sayarım ömrüme

bekle beni de yar

zaman başucumda ağlarken
bir elimde kurşun bir elimde hasretimle
yokluğunu cehennem saydığım bu yaşamdan
tıka basa sensizliğimi üzerime giyerek
cennetime
sana geliyorum...




ilhanaşıcı
haziran2014