Ey geceyi biçimleyen yıldızlar
Bütün semayı kaplamışsınız, doğduğum kentin
Göğsü çırpınan bir kızın gülüşlerinde kalırdım
Günahımız ortaktı gün ışığında gezinen
Ne geçmişin, ne de geleceğin belli
Söyle, hangi güzelliğine dönsem yüzümü
Mecnun’u Leyla’sına çölleştiren, deniz mavisi gözlerinde.

Yüreğim bin makamlı bir müzik deryası
Notalar hıçkırıyor, sazlar geriniyor
"Kimi görsem, Münir Nurettin’i sanıyorum
Öpüp öpüp bırakan, bir Sophia Loren, sanki dudakların
Sen, gençliğimi parçalayan Hollywod’lu
Unuttum gözlerinin rengini saçlarının kokusunu
Özledim o penguenli bakışlarını, ne mi kaldı geriye
Boynu bükük bir kaç söz, şu Marlon Brando’dan
Hangi beyaz perdeyi seyretsem,
Hep sende bulurum başlangıçlarımı.

Misafirim olsan bir gece, şu Boğaz’ın mavi sularında
Sonra İstanbul’u dolaşsak naz bahçelerinde
Cahit Sıtkı Tarancı’dan,
Haydi Abbas vakit tamam; şiiri dinlesek
Ha olmuş paramız ha olmamış, ne fark eder
Mutsuzluklardan bahsetme sakın! sen, sinema ırmağı
Gizli bir aşkın kokusu kalmış sende, farkında mısın?
Dalıp dalıp gidiyorsun, şu İstanbul’un mehtaplı gecelerinde.


Nuri Dağdelen
8/6/2014