Bir gemi kalktı bu limandan,
Ne ilk İdi nede son içinde bir tek yolcu ,
Arkasına dönüp bakmadan,
Taze giysilerini kıravatını takmadan,
Sessizce sedasız çekip gitti.

Geride gözü yaşlı sevdikleri kaldı,
Bir de geçmişe dair anıları,
İki metre bezden başka bir şey almadı yanına.
O bezi sardı nefesi olmayan şirin canına,
Mekanında çevirdiler sağ yanına.

En değerli eşyalarını ve de valizini almadan ,
Konuya komşuya haber salmadan,
Belki de vuslata bile ermeden,
Daha sabah güneşini görmeden,
Veda ediyor hayata sevdiklerine bu yolcu.

Çalışıp didindiği güç kuvvet olarak gördüğü,
Büyükten küçüğe maddi değeri olan olmayan,
Miyadları dolan yada dolmayan ve her türlü,
Kendisine kalmayan eşyalarını,
Mal varlığını bırakıp gitti bu yolcu.

Alıp götürdüler musalla taşına ne geleceğini bilmiyordu başına,
Bir de isim yazacaklar mezarı taşına,
İmam dualarla soruyordu cemaat namaza durdu,
Bu merhumu yada merhumeyi nasıl bilirdiniz
Nasıl bilirdinzi cemaatse iyi bilirdik dedikten sonra,
Hakkınızı helal ediniz hakkınızı helal ediniz
Hakkınızı helal ediniz helal olsun dendikten sonra ,
Tahta atla yolculuk başladı.

Evet bu yolculuğun sonuydu,
Ebedi istirahata ermişti bedeni,
Bir kağıda şöyle veya böyledir yazılmıştı ,
Ölüm nedeni.
Mekanı toprakla süslendi dualarla uğurlandı,
Ve böylece gemi limana yolcu ebediyete varıp gitti
İşte kısacık hayat bir solukluk nefes burada bitti.


17.02.2012 - AHMET ACAR / SİVAS


TEŞEKKÜR .
Şiirime ses olan saygıdeğer arkadaşım
Hayrunisa Şenel (siyah gecem) hanımefendiye çok teşekkür ederim.