ATİLLA KİPÖZ ABİME İTHAFEN

Hayır hasenatta önde yürürdün
Fakir fukarayı kollar görürdün
Ekmeğini bölüp dosta verirdin
Kabrin nurla dolsun Atila abim.

Merhamet doluydu daim yüreğin
Ellerinden tutsun cennet meleği
Hep haktan yanaydı arzun dileğin
Kabrin nurla dolsun Atila abim.

Gülücüğün eksilmedi yüzünden
Kimse incinmedi senin sözünden
Evlatların yürür durur izinden
Kabrin nurla dolsun Atila abim.

Doyulmazdı sohbetine özüne
Hasret kaldık o parlayan gözüne
İtibar ederdi herkes sözüne
Kabrin nurla dolsun Atila abim.

Tevekküldün ilim irfan doluydun
Allah için sevilen bir kuluydun
Sevilirdin sohbetinle balıydın
Kabrin nurla dolsun Atila abim.

Seni anlatmaya kelimem yetmez
Eski anıların aklımdan gitmez
Bu yalan dünyanın çilesi bitmez
Kabrin nurla dolsun Atila abim.

Kendine özgü bir gülüşün vardı
Sohbetinde dostlar çevreni sardı
Az öz konuşurdun sözlerin baldı
Nur içinde uyu sen güzel abim.

Ahmet ACAR
T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı
Halk şairi /5/02.2024