Yağmur, keskin bir bıçak gibi tüm mevsimleri biçti
Ve gazel döktü bahar
Mevsimler şaştı bu işe, gözlerinden dolu yağdı
En çok! Kış sevindi, baharı gömdü içine





Kış tüm kinini kustu yeşilin her tonuna
Kurudu dalda fındık, kayısı, kiraz da
Mevsimler şaştı bu işe, gözlerinden dolu yağdı
En çok! Kış sevindi baharı gömdü içine





Ölü çocuklar doğuracak doğa
En çokta! Zakkum çiçeği sevinecek
Ayıbımızı, örtemeyecek incir yaprakları
Nü kalacak mevsimler, bundan sonra





Kristalleşecek gökyüzü, güneş küsecek
Mevsimler, ölü çocuklar doğuracak
Mevsimlerin son anlarına, tanıklık edecek dünya
Buzul çağının, son raundu başlayacak





Yok, olacak tüm düşler
Zamanı, kendi ellerimizle yok ettik
Ayıbımızı, örtemeyecek incir yaprakları
Mevsimler şaştı bu işe, gözlerinden dolu yağdı
En çok! Kış sevindi baharı gömdü içine








Mahmudiye düzkaya