bir yudum umutsuzluk
ikram eder hayat
bir tas ekşimiş yalnızlık
ve bir testi dolusu dökülmüş hayal
söylesene sevgilim
mutluluk kaç paraya
bakarsın bir akşamüstü
ya da seher mahmurlukta
belki bir ezan sesine
belki de bir şafak vakti
yüzümde girerim koynuna.


kararır gün
ay kocaman büyür
zehir zemberek gecelerimdesin
kül tablasında unutulmuş izmaritler
seni bana hatırlatacak kadar
senden habersiz sevmişem
senden habersiz ölmüşem.


ölüm mayhoş bir tad verir
bilir misin sevgilim
ölenin değil
kalanın ağzında
garip mi geldi sevgilim
ama ben bu tadı almışam
hem ölmüş
hem sağ kalmışam.


soğuk üşür
gün yanar
penceren hafif aralık
çek perdelerini
kimseler görmesin
dayanamam
bir tek seni ben severim ancak


bilirim
ipe götürür adamı
gözlerin, kaşların, kirpiklerin
benimse
üstüm başım toz
kan, çamur
avuçlarım nasır
avuçlarım terli
söylesene sevgilim
yine de uzatsam
tutar mısın ellerim.

md