ey!
karanlık gece
doğ güneşim
aheste
bir toprak ki
varsıl
bir insan ki
yoksul

bir öyle doğmadı
güneşim
altınım, elmasım
nasılsa beleş
yaşamdan geri kalan
leş mi yoksa?
ve yerleşir
tüm akbabalar

kaplar ufukları
teneke evler
hapseder
insan insanı
ver ki elini
ver
yüreklere acı bu
siner
siner

beklenir
ulu bir mücadele
ulur tüm zalimler
umulur da bir zelzele
el ele tüm kıta

geldi mi acep?
beklenen gün
gürledi mi gök?
tayfunlar
patladı mı?
deniz derya
kabardı mı?

sular
nihayet durulur
kabuk bağlar
kıyıları
kum tepeleri oluşur
oluşur da
yeksan olur yerle

med cezir manzaraları
geleceğe bırakır da umudu
yer yarılır
gök yarılır
ışıksız gönüller
ışımada

bir önder mi yüreklerde?
hem lider
hem nefer
onu izler halklar
methüsena ile

bir insandı ölen
insanlığa rağmen
yankılanır gelecekten
karanfiller
karanfiller serpilen

ey!
aydınlık gün
karanlıklar kalacak dün de
doğacak güneşin hakkın
hiç sönmesin ışığın


L.T.