beyoğlunda bir bekar odasının
puslu depresif hali gibiydi senin yalnızlığın




ne yana bakılsa bir hayat
bir yıkım
ne kötü
viran her daim içim




Demis Roussos dinliyoruz kırkbeşlikte
üç metrekarelik odada
bir balkon
hayata açılan




mutfakta haftalık makarna
tenceremizden çıkmadık
küften arınmadık daha




her dokunulan tende farklı bir amenna
bu sorgusuz biat çıldırtıyor şahdamarımı
yıkılan perdenin altında kalıyoruz
asık
eksik
kemirgen
sevişgen




hiç durmadan geçiyoruz kendimizden
elimizde yarım bir anfora trio
formika masanın
iki farklı ucundan sesleniyoruz birbirmize
sen kendine hayran
ben geçmişine
narsist




adım adım adınla ağırla beni
kendi dik açına mühürle beni
seslen
yaslan
terket
bu en büyük merhamet
diz_kapağıma
diz kapağımdan yaratılan kadına






Diz_Kapak