Gözlerin serin göl, dilin bir pınar
Gözünün gölüne düşsem ne olur,
Hasretin özümde çöl gibi yanar
Serine bir dalıp geçsem ne olur?


Sevda sellerinde karlar eridi
Hasret çöllerinde kumlar yürüdü
Bağrımı kor alev duman bürüdü
Gözünden bir yudum içsem ne olur?


Ab-ı hayat sende, sen’ içen ölmez
Sana gönül verip vazgeçen olmaz
Yüzünde açan gül hiç mi hiç solmaz
Ah’rete seninle göçsem ne olur?


Saçın dalga dalga, buğdaylar başak
Düşüp tozlu yola dağlardan aşak
Elim ince belde ibrişim kuşak
Saçın harman edip, biçsem ne olur?


Ah çektikçe gözden yaş mıdır düşen
Dağladıkça özden boş mudur neşen
Var mı bence aşkla bendinden taşan
Aşkın deryasından geçsem ne olur?


Aşk ile göllerde gönlün eylesem
Seni gövel ördek sülün eylesem
Gelincikler gibi gelin eylesem
Telli duvağını açsam ne olur?


Gün doğar dallara bülbüller konar
Eser seher yeli dil seni anar
Güle düşen gönül derinden kanar
Açsan da kolların, uçsam ne olur?


Aktaş sen delisin, tekin değilsin
Yanarsın dönersin, sakin değilsin
Savruldun külliyen, yekün değilsin
Her şeyim sen isen, hiçsem ne olur?


Şaban AKTAŞ
13.06.2014