İçimdeki varlığına mübahmıydı yokluğun.
Kaç şiiri kurban vermeli ayrılığa.
Küçük bir kız çocuğunun özlemi dualarımda yankılanırken.
Faili meçhul bir cinayetle kararıyor gece.
Alıyorum suç aletini elime.
Sesimi gömüyorum kağıtla kaleme.
Ulu orta gözyaşlarım dökülüyor.
Yüreğimin sen hali, nefesime karışıyor.
Cümlelerin gırtlağına çöküp,
Elini aşka bulanmış bir katil yaratıyorum kendimden.
Yenilgiyi kuşanmış,
Yılların omuzunda hayatta kalmaya çalışan derbedere döndü benliğim.
Neydi, geceleyin yıldızları ağlatan böyle.

Kirpikleri okşayan sularda neyin nesi.
Yokluğunu kaç kez öptüm alnından.
Helalim, sıcak yüreklim.
Nerelerdesin?

Belki sen tutarsın diye,
Yüreğimi dipsiz uçurumlara getirdim.
Hadi eğme başını, kaldır gökyüzüne.
Bir yıldız tut kendine.
Sonra avucuna al, sımsıkı hapset katilim olan ellerinde.
"Ayrılığı dünde yarım kalanın, yarınları anlamsızdır sevgili."
Nerede olursan ol, bir yanın eksik kalacak ebedi.
Ayrılığa adak niyetine kurban edilirken ömrüm.
Duvağı hiç açılmamış bir hayal gönderiyorum sana.
Alnında masum bir öpücük peydahlıyorum düşlerimde.
Gelinliğin kadar beyazlar içinde yaşa sevgili.
Beni merak etme sen,
Yine sabah ezanı okunuyor,
Alıyorum hapsediyorum sigarayı parmaklarımın arasına.
Dibine dibine vuruyorum yalnızlığın.
Kızmıyorsun değil mi?
Biliyorum çok yoruyorum düşlerimde seni.
Ne olur aşkını helal et sevgili...