Aldım elime kalemi kağıdı
Ben bu destanları kimlere yazdım? 
Başlamışken Kerkük denilen ağdı
Tutum birde Azer, Türkmen’e yazdım

Analardan başlasın dedim yazı
Ana görmedim hep yaşadım kışı
Sızlamasın dedim mezarın taşı
Tutum anamın yazgısına yazdım

Babamda aklıma geldi sonradan
Ömrü geçti ağlamakla durmadan
Evlat nedir halim diye sormadan
Tutum babamın özgüsüne yazdım

Ne olacak diye devletin hali
Çekilsin diye pisliklerin eli
Duyuramamışsım belikli sesi
Tutum devletin haçlısına yazdım

Yalanı riyayı görmüşken diye
Seslerini çıkarmıyorlar bile
Hani olur ya dokunur söz siye
Tutum sessizlerin diline yazdım

Durmadım hep aradım haklıları
Hak haklının dedim çiz hudutları
Gördüm haddini aşan hukukları
Tutum hudutsuz un leşine yazdım

Kovaladım aşk denilen sevdayı
Vatanımda buldum ben bu havayı
Sevilmezmiş insanların alayı
Tutum aşksızların yüzüne yazdım

Gördüm köşkler ne saraylar ne hanlar
İçinde insan yerine hayvanlar
Durmuş vatan kaderini yazanlar 
Tutum kaderin cilvesine yazdım

Ağır dediklerimi tarttım tek tek 
Ağırlıktan bi çare grama denk
Aldatmışlar vatan millet diyerek
Tutum gramın elemine yazdım

Hakikat var dedim kendi kendime
Çare aradım çaresiz derdime
Mehmet im gözmü dikmişler ülküme
Tutum göz dikenin gözüne yazdım.

MEHMET BABAYİĞİT
(YETİM MEHMET)

 

Mehmet Babayiğit