3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
2417
Okunma

sürüm sürüm sürünesice’ler!
ateşin vebali kömürün boynuna
korku su oldu yürüdü
uyudu… uyudu… uyudu…
hep birlikte uyandık / kara’basan
sessizliğe düştükçe yüzleri
hatıra geldi sevdikleri
ve gensi bir et kokusu
güneşin yüzü nedense hâlâ karanlık
ajanslardaysa itirafın zulmü
_ her şey normale döndü
acının tarihini yazmaya devam / devam
_ Baba ! Lütfen işe gitme!
memlek’etime aşinaydı
fakir bakışlarda cinnet
ah ah!
atlar gülüşür / gülüşün üşür
çok ayıp ettin be ölüm!
Habibe E. Ağaçdelen
5.0
100% (10)