’Aynalar’ diyordun ya
Hani ’kusursuzmuş’
Hani ’yalanı çokmuş’,
’Ayakta uyuturmuş’ hani.

Bu günlerde aynalarla uyuyorum
Kusursuz aynalarla, ayakta

Yeni fark ettiğim derince bir çizgi var alnımda
Derince, ama biçimli
Üstelik beni daha şair gösteriyor, daha dolu...
Bilmiyorsun, beyazlarla donalı bir şakağım var artık
Ama çok yakışıyor
Görsen, ’Yıllar lütfunu sunmuş sevgilim’ dersin
Biliyorum, gülümsersin sonra hınzırca.
Aynalar gibisin, biliyorum.

Tuhaf bakıyor gibiyim birkaç yıldır
Daha da buğulanmış sanki gözlerim
Sözleri ağır gözlerim
Buğulanmış.
Bir dokunsa gözlerine gözlerim
Ne çok şey anlatır sana
Ve ne çok şey anlarsın
Biliyorum.

Aynalar
Yılların yalancı şahidi
Saygıda kusursuz aynalar
Sırrınla sırra kadem basan yıllar
Buradaydı, nereye gitti şimdi,
Bir bakışımla eriyen yıllar
Aynalar, yılların yalancı şahidi.

Biliyorum, gördüğünde gülümseyeceksin sevgilim
Hınzırca.
Aynalar gibisin, biliyorum
Aynalar yılların
Sen aynaların yalancı şahidi olacaksın
Biliyorum.

Ali Güçtaş