şakir’in tadı yok bu günlerde
ne yese zehir sanki
ne içse mey

grip mi ne


ümit aşktan da heybetli
ama devlet değil ki hatunda ki
götüresin hey

garip mi ne


ülfet zaten piç ezelden
ne geleni belli, ne gideni


nilüfer çiçekti oysa
durgun sularda
us/tan nasiplenseydi birey

delik mi ne


ah muallâ çaldırmışsın dudaklarını
kuruyan gölün serinine
şimdi sana da el diyecek mi , şey

dönek mi ne

vefâ zaten hiç dünden kaldığında
gebe bir şakir kadar olanaksız yarına


garibin bir adı vardı, taşında kaldı
oda ortasında kalabalığın
otları dost gibi bir şey

basit mi ne

yani bu gün var
güzün yok umudun adı
sanki habire tekrarlanan deney

bozuk mu ne

ve ben durmadan etrafında dönüyorum kederin
ne desem doymayacak oysa bir yerim
tuhaftır oyaladıkça kendimi
daha bir gaz alıyor ellerim
saatimin kadranında dünden artan fistanı yârin
çıkar ulan diyor
bırak kalemi bir kenara, fistanı çıkar hayalinden
kavuşmakta var bir gün
bırak diyorum
şakir şikayet etsin halinden
ümit yarına kalmaz yenisini sever
bakarsın nilüferler yer değiştirir efkârından
bakmazsın aynaya kurtulursun
muallâya yaklaşmanın vakti gider gelir, gider gelir
birde beyaz zambak diker dostların mezarına
üzerinde vefa yaşar, yaymış boylu boyunca
alışmış üstelik kovula kovula


sıfatına tüküreyim ayna
düzelt şu suratımı artık ama

Ali Aydoğdu