Gözlerine her baktığımda
Gözbebeklerinde güneş gülümserken
Hüzün alır götürür beni
Geçmişin orta yerinde bırakır.
Oysa rüyalarım cennette geziniyordu
Tıpkı bakışlarına benzeyen

Biliyor musun
Kırmızı papuçlara sarılıp
Sevincin uykusuzluğuna yatamadım
Kırmızı papuçlar var mıydı
Onu da bilmiyordum ki
Ama peşimi bırakmayan umut vardı
Gamzendeki yaşam gülüşü gibi

Kıpkırmızıydı
Bahçemizdeki ağacın narları
İri iriydi taneleri
Bildiğim tek meyve adı
Tatlı mıydı ekşi miydi
Yemiş miydim hatırlamıyorum
Daha kırmızı olsun diye
Tubumbadan su taşıdığım dün gibi aklımda

Haa bir de babaannem vardı
Bütün günü tezgahın başında geçer
İplikten, çaputtan kilim yapar
Kazandığını babama verirdi
Nur içinde yatsın garibim
Hiç unutmam bir sabah beni çağırdı
Yaptığı sütlü ekmeği yedik birlikte
O sütlü ekmeğin tadını
Damağımda hissederim yıllardır

Arkadaşlarım var mıydı
Evet vardı koskoca sessizliğim
Bazen benden sıkılan yalnızlığım
Sokakta oynayan çocuklara katılmaz
Daha çok onları seyretmeyi severdim
Hala da öyleyim

Ahh Sündüs küçüğüm işte böyle *
Ne zaman gözlerine baksam
Çocukluğuma dalar giderim ki
İnan hiç özlemiyorum o günleri
Sütlü ekmeğin dışında

Meryem ASLAN