Biliyor musun ?
Işıktın sen tertemiz bana sunulan ak güvercin
Dünyamı aydınlatan merhaba diyerek çıka gelen
Nedense korkuyordum
Korkuyordum nedenini soramadım kendime
benim dünyam ufacıktı kendime
Oysa perdelerimi sonsuza dek kapatmıştım
Ne bir umudum nede hayallerim hepsi sıradan
Kendimi yaşıyordum
Küstün kırıldın vaz geçemedin sonra tatlı bir gülüş
Ben yeniden mi ? senle hayata dönüşüm
Yoksa güzel yaz akşamı rüyadan uyanmak mı?
Gel kal bir gün de olsa diye söz alışın
Dedin ki
çocuk ol saçını okşayayım iç kahrını çekeyim
Sevgisizliğine sevgi deyişin
Beni bana yaşatacak ey benim şımarığım

Ya Gelemezsem
Gelemezsem
Yerime geçen başka göze
Ben diye bakar mısın ?
Benim yerime başka saç okşar mısın?
Bana gülümsediğin gibi gülümser misin?
Benim yerime salıncağa onu bindirir misin?
Ellerini tutulabilir misin
Gözlerinde masumiyeti bulabilir misin?
Yok
Gülmeyi öğreten sen
Sen dokunamazsın başka ellere
Busemi başka yanağa konduramazsın
Gözlerin hangi göze şımaracak
Ellerin hangi ele uzanacak
Çünkü
Her dokunduğun elde beni bulacaksın
Her baktığın gözde gözlerimi göreceksin
Her dokunduğun tende beni hissedeceksin
Unutma
Ben hep sende kalacağım
Sen
Benden gidersen eğer
Vedamı
şiirlerime nakış diye işleyip
Seni sana bırakacağım