0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1479
Okunma
Dünya denen virane, ben içinde bir gezgin,
Bezginler arasında, yaşıyorum gün be gün.
Mutluluk benden uzak, acı çekiyor gönlüm,
Acılardan kurtulup, görülmüş mü güldüğüm...
Akıp geçiyor zaman, yorgun düşmüş bedenim,
Dertlerin heybesini, sırtıma yüklenmişim.
Felek böyle istemiş, böyle yazmış kaderim,
Ağlasam, figan etsem, duyulmaz ki hiç sesim.
Gücüm yetmez kadere, yazımı nasıl silem?
Ölünce mi bitecek çektirdiği bu çilem!
Ben bu kaderi nasıl, kime şikâyet edem?
Ömrümün defterinde tükenirken günlerim…
29.05.2014
Erman Ulusoy/ Kırklareli
5.0
100% (2)
