Sadace bir düştü
ela gözlerden geçen
ayak izlerinden geri geri giderken
zaman kusmuğunda kayıp ,düştü

intihar etmişti dev balinalar
ölü aşk atıkları dolu kumsala
bir balıkçı bir ağ atarken okyanusa
mahsun dudakta sayıklamalar

pan flüt çalıyor gök yüzünde deniz kızları
pembe bulutlar yüzerken mainin koynunda

adam
düzgün adımlarla geçmişine uzanırken
Melisa kırığıyla imzalıyor aşk/ı ve yıkımı
zaman bu döner durur yüreğin çeperinden
bir mart günü serilirken sevgilinin ayaklarına
bile bile ladesti yuttuğu zıkkımı

giderken mai okyanus gözlü yılkı
sessizdi
dili lal
içinde kalbi zal
kulaklarında
bilindik şarkı
başka bir kadın diyordu ki
benim sularımda sevgili
al başına çal

tarih hep tekerür/dü denizin kumsalla aşkında
kadın hırlı,hırsız
dilde uçsuz yalanda

atıyor kemendini
kement örülmüş düzmecelerden
iri ve dolu dolu bir yosma
kelime mezarlığı

tıpkı tüm insanlara yaptığı gibi

yeni bir av
ve avlar avucunda

maharet bu
kullanabilmesi
insancıkları
desek de

ay geceyi ışıtır elbetteki

suretler utancından gömülür
geçmişteki gibi
kapkara mezarlara

isteyerek mi aldanırlar
büyük bir muamma

kendi celladı iken
melek görünümlü sıfatlar
idam sehpasının tekme vurduran ayağıdır.

akıllar iki metre yukarıda gezerken
melisa kırıkları,yarın kırıklarıyla özdeş
güneşi soğutmak ise çabaları
attıkları çamurlu suların kuruları
yağacaktır başlarına

ebabil kuşlarınca

masum bir kadın
gözleri uzağa dalmış kararlı
görecek güneşi
ve yakma diyecek dünyamı

inerken çiseler yanaklarına
güneşte ağlayacak varlığına
okşayacak altın saçları ile saçlarını

önüne getirecek bulutları

yanmasın diye iki ceylan göz

melisalar ve yarınlar

bilmiyor ki hep olacaklar....

......................................EMA